Czym różni się FTTH, FTTC i FTTN?

Światłowód zapewnia użytkownikom dostęp do szybkiego, szerokopasmowego internetu i innych usług telekomunikacyjnych. Może on być dostarczany do budynku za pomocą różnych architektur,  wykorzystujących kable światłowodowe, jak i istniejącą instalację kablową. FTTH, FTTC oraz FTTN to odmiany światłowodu. Czym się od siebie różnią?

Technologia FTTX

FTTX, czyli Fiber to the x, jest szerokopasmowym systemem telekomunikacyjnym. Za jego pomocą użytkownik ma dostęp do internetu światłowodowego, jak i usług telefonicznych oraz telewizji, sprzedawanych najczęściej w jednym pakiecie przez operatora.

Medium transmisyjnym są kable światłowodowe, wykonane z włókna szklanego. W przeciwieństwie do innych sieci, nie wykorzystują one prądu elektrycznego. Zamiast tego modulowana jest fala świetlna, której źródłem jest dioda LED lub laser półprzewodnikowy.

Technologia FTTX jest znacznie szybsza oraz bezpieczniejsza od Ethernetu, gdzie wykorzystywane są kable miedziane. Charakteryzuje się ona wysoką przepustowością łącza – nawet do 1 GB/s. Ponadto jest odporna na zakłócenia elektromagnetyczne i wyładowania atmosferyczne. Przepływ danych w kablach światłowodowych jest również zabezpieczony przed podsłuchiwaniem i niepowołanym dostępem.

Rodzaje architektury FTTX

Do szerokopasmowego internetu FTTX należy kilka odmian światłowodu. Warto tutaj wymienić: FTTF, FTTC oraz FTTN, które najczęściej są wykorzystywane przez operatorów. Odnoszą się one do ścieżki i okablowania, lokalizacji oraz konfiguracji. Wykorzystują one kable światłowodowe, jak i rozwiązania hybrydowe. Im krótsza droga światłowodu do docelowego odbiorcy, tym lepsza przepustowość połączenia.

FTTH – Fiber to the home

Najczęściej spotykanym połączeniem jest FTTH, czyli fiber to the home. Oferuje ono największą przepustowość z racji, że przechodzi bezpośrednio do lokalu. Kabel umieszczony jest między skrzynką przełączania linii a skrzynkami mieszkańców. Wadą takiego rozwiązania jest jednak konieczność instalacji osobnej linii energetycznej.

FTTC – Fiber to the home

Innym rozwiązaniem jest FTTC, gdzie przewody znajdują się w specjalnej skrzynce rozdzielczej, z której odprowadzane są kable miedziane do docelowych odbiorców. Z uwagi na to, że tego rodzaju kable cechuje mniejsza przepustowość, maksymalna prędkość sygnału wynosi 100 Mb/s. Również zasięg jest ograniczony. FTTC może transmitować sygnał do klientów w promieniu 1000 stóp.

FTTN – Fiber to the node

FTTN to kolejna odmiana światłowodu. Od FTTH różni się tym, że światłowód jest poprowadzony  do punktu pośredniego, a do klienta prowadzi kabel miedziany. Technologia może obsługiwać nawet kilkuset abonentów jednocześnie. Muszą oni jednak znajdować się promieniu jednej mili. Krótsza droga do węzła pozwala na osiągnięcie szybkich prędkości. Z kolei wykorzystanie DSL i istniejącej już linii kablowych sprawia, że koszt instalacji jest mniejszy.

Wybór światłowodu

Tradycyjne połączenie ADSL czy DSL jest coraz częściej wypierane przez architekturę FTTX. Nie jest ona ograniczona szumowa, a do tego nie ma limitów długości łącza. Technika xDSL, czyli wykorzystanie kabli miedzianych, pozwala co prawda na zapewnienie użytkownikowi internetu, telefonii oraz telewizji, jednakże wiąże się z mniejszą szerokością pasma, a co za tym idzie – prędkością połączenia, która może być nawet dwukrotnie słabsza od internetu światłowodowego.

Budowa sieci FTTX pozwala na przepustowość powyżej 100 Mb/s dla danego abonenta, a zasięg transmisji może wynosić nawet kilkadziesiąt kilometrów. Optymalnym rozwiązaniem wydaje się technologia FTTH, wykorzystująca włókno światłowodowe od centrali do docelowego klienta. Wymaga ona jednak budowy całej sieci od podstaw, przez co wiąże się z większym wydatkiem.

Hybrydowe połączenia FTTC oraz FTTN łączą zaś światłowód z obecną instalacją DSL. Zapewniają przy tym szerokopasmowy internet dla dużej liczby klientów przy mniejszych kosztach. Rozwiązanie to jest stosowane na obszarach poza zasięgiem sieci FTTH, najczęściej poza aglomeracjami miejskimi.