W potocznym rozumieniu FTTH jest połączeniem kabli światłowodowych, natomiast GPON służy do świadczenia usług telekomunikacyjnych na światłowodzie. Jednakże z technicznego punktu widzenia GPON jest środkiem transportu optycznego, a FTTH jedną z technologii do wdrażania światłowodu. Nie jest to jedyna różnica, którą warto znać.
Pojęcie GPON oznacza Gigabitową Pasywną Sieć Optyczną, która jest jednym z wariantów pasywnej sieci optycznej – PON. Wykorzystuje ona elementy pasywne, jak rozgałęźniki czy łączniki, w przeciwieństwie do aktywnej sieci optycznej (AON), gdzie używane są wzmacniacze lub obwody kształtujące. PON jest siecią wykorzystującą architekturę punkt-punkt (P2P). Transmisja danych przebiega od terminala sieci optycznej (ONT) po stronie usługodawcy do jednostki sieci optycznej (ONU) dla użytkownika końcowego w sieci domowej.
Pasywna sieć optyczna zapewnia szybkie i szerokopasmowe usługi. Jednocześnie charakteryzuje się niższymi kosztami operacyjnymi i mniejszą infrastrukturą sieciową. Zamiast dużych miedzianych kabli wykorzystuje się jednomodowe kable światłowodowe, które odpowiadają nie tylko za dużą przepustowość, ale również za bezpieczną transmisję danych, odporną na czynniki atmosferyczne oraz dostęp osób trzecich.
Z kolei sieć GPON, czyli gigabitowa pasywna sieć optyczna, jest technologią wykorzystującą architekturę punkt-wielopunkt. W jej przypadku stosowane są pasywne rozgałęźniki, dostarczające internet światłowodowy od jednego operatora do wielu odbiorców. Z tego powodu GPON jest stosowana na obszarach gęsto zaludnionych, o dużym zapotrzebowaniu na tego rodzaju usługi.
FTTH jest jedną z metodologii wdrażania sieci światłowodowej. GPON z kolei jest tylko środkiem transportu optycznego. Światłowód do domu przesyła sygnał bezpośrednio do docelowych abonentów, przez co jego przepustowość jest większa.
Kable światłowodowe są poprowadzone od centrali do mieszkania. Dostawca nie wykorzystuje żadnych dodatkowych urządzeń oraz przekaźników, które mogłyby ulec awarii. Z tego powodu technologię FTTH uważa się nie tylko za najszybszą, ale również za najstabilniejszą usługę.
FTTH to niejedyny sposób dostarczenia usług do abonenta. Oprócz niej wyróżnia się również FTTB i FTTP, gdzie światłowód jest ułożony bezpośrednio do docelowego lokalu oraz FTTC i FTTN, gdzie kabel znajduje się w szafce rozdzielczej, z której biegną miedziane przewodu do ostatecznych odbiorców. Do technologii FTTX zaliczamy również inne architektury, którym warto się przyjrzeć osobno.
FTTB, czyli światłowód do budynku, to architektura, w której kabel łączy budynek wielorodzinny z centralą. Włókna światłowodowe mogą prowadzić na przykład do piwnicy, a indywidualne połączenie może być realizowane poprzez instalację kabli miedzianych, jak przewodowa sieć Ethernet czy bezprzewodowa WI-FI.
FTTD, czyli światłowód na pulpicie, to połączenie wykorzystujące wyłącznie kable światłowodowe, które są wymagane na całej rozpiętości sieci. Dopuszczalne są jednak przełączniki mediów miedzianych w punktach końcowych. Połączenie jest realizowane od usługodawcy do terminala lub konwertera w pobliżu biurka abonenta.
Inną technologią jest FTTO, czyli światłowód do biura, gdzie połączenie transportowane jest do specjalnego włącznika w stacji roboczej lub w punktach serwisowych. Zapewnia on dostęp do internetu za pomocą kabli krosowych skrętkowych, wykorzystywanych w przypadku usługi Ethernetu. Tego rodzaju przełączniki mogą być umieszczone w różnych miejscach, są one jednak zarządzane z jednego punktu.
Pomimo podobieństwa nazwy FTTE oraz FTTZ nie są zaliczane do technologii FTTX. Oznaczają one bowiem formę okablowania strukturalnego, jaka jest stosowana w lokalnych przedsiębiorstwach, gdzie światłowód jest używany do łączenia głównego punktu do stanowiska pracy.
FTTF, czyli światłowód do frontu, to rozwiązanie podobne do technologii FTTB. W tym przypadku pojedynczy węzeł światłowodowy prowadzi do jednego użytkownika. Dzięki temu możliwe jest uzyskanie bardzo dużej przepustowości i prędkości łącza.
FTTdp również pozwala na osiągnięcie prawie gigabitowych prędkości. Technologia ta jest podobna jak w przypadku FTTH oraz FTTN. Jednakże kabel światłowodowy jest umieszczony w jak najbliższej skrzynce przyłączeniowej.
Z technologią FTTN czy FTTLA możemy spotkać się w przypadku świadczenia rozbudowanych usług telekomunikacyjnych. Kabel światłowodowy umieszczony jest w szafce ulicznej, która można być oddalona nawet o kilka mil od klienta. Z kolei końcowe połączenia pozostają miedziane. Technologia tego rodzaju jest często etapem przejściowym do połączenia właściwego światłowodu do domu, czyli FTTH.
FTTC, czyli światłowód do krawężnika, jest rozwiązaniem podobnym do FTTN. W tym przypadku jednak szafka uliczna mieści się bliżej docelowego użytkownika, w odległości około 300 metrów. Następnie sygnały są przesyłane przez kable koncentryczne, biegnące do lokali.